FW w Łodzi: przegląd kolekcji 'do noszenia': zima 2013

Nenukko jest jednym z najbardziej oczekiwanych pokazów w Łodzi, między innymi dlatego, że nie zawodzi jeśli chodzi o umiejętne połączenie konsekwencji działania ze stale nowatorską formą. Nie chcemy już pisać o tym, że uniseks, że dresowe, bawełniane tkaniny - warto tym razem nadmienić, że projektantki sięgnęły po inspiracje Orientem (kimonowe rękawy), i po pikowania, których w sezonie jesień/zima 2013 będzie chyba sporo. Cieszą ubrania, które w końcu faktycznie odpowiadają temu, jak jest na naszych ulicach. W płaszcze z obszernym kapturem, ciepłe bluzy, czy ostentacyjnie 'sztuczne' kamizele z chęcią owinie się wiele z nas. Warto wspomnieć, że Nenukko tym razem swoją charakterystyczną metkę umieszczaną na ubraniach w miejscu karku lub kości ogonowej, tym razem przeniosło na ubrania. Szerokie skórzane wszywki przypominają samoprzylepne karteczki z bloczków papierniczych i jeszcze bardziej podkreślają utylitaryzm kolekcji. My taką karteczką z hasłem 'kupić' okleiłybyśmy wszystkie modele.

To nie jest nowa twarz na polskim rynku modowym. Pani Kędziorek projektuje od lat, choć z różnym skutkiem. Zdecydowanie kolekcje 'do noszenia', choć często skierowane do starszej klienteli. Kolekcja pokazana w weekend w Łodzi była nierówna, od dość słabych spódnic bombek (już bardzo nie na czasie) z cekinami, przez ubrania płaszcze czy dzianiny o kroju, które od lat widzą w sklepach po szarą, naprawdę atrakcyjną część kolekcji, którą prezentujemy tu na zdjęciach. Im więcej eksperymentów z luźną formą i oversize'owym krojem, tym lepiej. Luźno dziergany płaszcz-sweter w wersji maxi to chyba najciekawszy projekt, który chętnie zobaczymy na polskiej ulicy.

Orsay jako główny sponsor FW w Łodzi obowiązkowo musiał znaleźć się w Alei Projektantów i pewne było, że jako marka sieciowa, znajdzie się w naszym zestawieniu. Kolekcja pokazana w Łodzi jest kolekcją imprezową, która świetnie sprawdzi się w warunkach wieczornych przyjęć, Sylwestra czy studniówki, a cenowo nie odbiega od możliwości przeciętnej klientki. Dużo koronek, sztucznej skóry (która zaskakująco dobrze wyglądała 'w ruchu'), szyfonu i tłoczonych wzorów z aksamitu. Przeważająca ilość czerni, z dodatkiem srebra i biskupiego fioletu. Sylwetki kobiece, z zaznaczoną talią, uwypuklonym biustem, rozkloszowane spódnice i dopasowane garnitury. Warto wiedzieć, że ubrania znajdziemy w sklepach już jesienią tego roku, podobnie jak w przypadku podobnej kolekcji w poprzednim sezonie.

Mohito przyzwyczaiło nas do kolekcji kobiecych, eleganckich, ale z nutką retro. W tym sezonie czeka nas zaskoczenie. W konsternację wprawiła nas niedawno już kolekcja z akcentami sportowymi, ale dalej trzymała się stylu marki. Tutaj Mohito idzie jeszcze dalej. Stroje stają się trochę drapieżne, seksowne, już nie tak koktajlowe jak do tej pory. Jakby marka przeszła swoimi strojami na ciemną stronę mocy. Nie można powiedzieć, że to zła kolekcja, przeciwnie, na pewno spodoba się klientkom, na pewno dobrze sprawdzi się w sytuacjach wieczorowych; podobnie jak czerń, biel, chabrowy kolor, pepita, pikowania, eko skóra, duże przezroczyste cekiny, metalowe elementy stroju. Szczególnie podoba nam się sylwetka ze zdjęcia po prawej stronie, elegancka rozkloszowana spódnica zestawiona z pikowaną kurtką o sportowym kroju, ale nie mogę oprzeć się wrażeniu, że marka traci swój charakter i upodabnia się do swojej starszej siostry, Reserved.

Łukasz Jemioł z linią Basic idealnie odpowiedział na potrzeby rynku - jego ubrania z dnia na dzień stały się najbardziej pożądanymi ciuchami w całym modowym świecie. Super wygodne, dobrze uszyte i wyglądające tak, że chciałoby się w nich siedzieć od rana do wieczora. Nowa kolekcja w niczym nie ustępuje poprzedniej, projektant kontynuuje rozpoczętą wcześniej drogę i wydaje się, że jest to świetny krok. Na kolekcję składa się około 40 ubrań, które można dowolnie ze sobą łączyć, tworząc niezliczoną ilość zestawów. Wszystko skąpane jest w subtelnie sharmonizowanych szarościach, od gołębiej po surową stalową/betonową barwę. Zastosowane na tkaninach specjalnie opryski dają efekt postarzenia i przykurzenia materiałów. Jedyny mankament to ceny, które oscylują w granicach 800 zł za tunikę i większość z nas będzie musiała poszukać tańszych odpowiedników w sieciówkach, lub innych polskich markach, które podążają podobnym torem, np. Bynamesakke.

Zima bez swetrów Bereniki Czarnoty? Niemożliwe! To projektantka, która ze swetrów uczyniła swój znak rozpoznawczy, i w tym sezonie nie zawodzi. Inspiracje tym razem sięgają ziemi afrykańskiej, choć to sezon z minusową temperaturą. Zaskakująco jednak pasuje to do grubych splotów i mięsistych faktur jej projektów. Berenika dodała do swojej kolekcji także kratę, choć podobną do tej od Driesa van Notena z poprzedniego roku, to jednak tu wygląda ona skromniej, mniej grunge'owo a bardziej swojsko.