Lądowanie na Księżycu. Jak na wydarzenie zareagował świat mody?

Lądowanie na Księżycu było małym krokiem dla człowieka, wielkim skokiem dla ludzkości i olbrzymią inspiracją dla świata mody. Jak wydarzenia w kosmosie przełożyły się na ubiór drugiej połowy lat 60.? Przeczytajcie!

Lądowanie na Księżycu 

50 lat temu, 16 lipca wystartowała z Ziemi rakieta ze statkiem Apollo 11, który cztery dni później dotarł na Księżyc. Po odczekaniu kilku godzin, 21 lipca Neil Armstrong jako pierwszy człowiek postawił krok na powierzchni Księżyca. Historyczna misja poprzedzona była wieloma lotami sztucznych satelit oraz kilkoma wyprawami załogowymi, które odbywały się od końca lat 50. i przez całą następną dekadę. Wydarzenia te były ważne nie tylko z punktu widzenia postępu technologicznego i ambicji podboju kosmosu przez człowieka. Stały się też ważnym źródłem inspiracji dla środowiska artystycznego: twórców filmów, malarzy i projektantów mody. 

Brytyjski znaczek dedykowane kultowemu filmowi '2001 Odyseja kosmiczna'Brytyjski znaczek dedykowane kultowemu filmowi '2001 Odyseja kosmiczna' Shutterstock

Odyseja kosmiczna i sztuka Op-Art 

W 1968 roku na ekrany wszedł kultowy film Stanleya Kubricka - "2001: Odyseja kosmiczna", który do dziś jest wyznacznikiem jakości, jeśli chodzi o gatunek sci-fi. W futurystycznej wizji Kubricka istotną rolę odegrały aranżacje wnętrz i kostiumy bohaterów. Każdy, kto widział film z pewnością zapamiętał scenę w sypialni i kontrastowe połączenie eklektycznych mebli z podświetlaną podłogą z paneli tworzących geometryczny wzór w kratę. Biało-czarna kolorystyka wnętrz statku kosmicznego, minimalistyczny design i liczne punkty świetlne wywołujące złudzenia optyczne - to wszystko składało się na Kubrickowski obraz przyszłości.

Kadr z filmu '2001 Odyseja kosmiczna'Kadr z filmu '2001 Odyseja kosmiczna' Shutterstock

W tym samym okresie popularność zyskała sztuka Op-Art (Optical Art), która również opierała się na złudzeniach optycznych. Chodzi o prace, które oddziałują na oko widza za pomocą kombinacji linii i figur, wywołujących wrażenie głębi albo inne efekty. W 1965 roku w muzeum MoMA w Nowym Jorku odbyła się słynna wystawa pt. "The Resposive Eye" ("Czułe oko") z dziełami ponad 75 malarzy tworzących w duchu Op-Art. Wśród nich znaleźli się m.in. Bridget Riley czy Victor Vasarely. Na reakcję branży mody nie trzeba było długo czekać. Czarno-białe pasy, kwadraty, uproszczone kroje i metaliczne akcenty zdominowały stroje lat 60.   

 

Strój "na kosmonautę"

Za kostiumy w filmie Kubricka odpowiedzialny był brytyjski designer Hardy Amies, znany jako osobisty krawiec królowej Elżbiety. Uniformy kosmonautów i damskiej części załogi stały się inspiracją dla ówczesnych projektantów, którzy futurystyczny styl z filmu "2001: Odyseja kosmiczna" i innych produkcji w podobnym klimacie przenieśli do codziennej mody. Wśród kluczowych postaci branży mody tamtych lat byli Paco Rabanne, Pierre Cardin i André Courrèges. Wszyscy trzej wykreowali w latach 60. zupełnie nowy styl, opierający się na prostych krojach, fasonach unisex i kontrastowej kolorystyce (najczęściej biel i czerń).

 

Dla kobiet modne stały się proste spodnie 7/8, pudełkowe bluzki i żakiety, botki na płaskim obcasie, sukienki trapezowe i płaszcze o tym samym kroju. Po raz pierwszy pojawiła się również długość mini - za pomysłodawczynię miniówki uznaje się Brytyjkę - Mary Quant. W kampaniach reklamujących modne stroje modelki przyjmowały sztucznie wykreowane pozy, co upodabniało je do robotów. Białe i gładkie komplety spodni i krótkich żakietów, dopełnione opływowymi nakryciami głowy wyglądały jak stroje załogi statku kosmicznego. Efekt pogłębiały duże, plastikowe okulary przeciwsłoneczne - najsłynniejszy model to "Eskimo" od Courrèges. Sami projektanci nie ukrywali silnej inspiracji światem pozaziemskim. André Courrèges nazwał swoją kolekcję "Space Age", a Pierre Cardin "Cosmocorps", "Cosmos" i "Moon". 

 

Era plastiku

Lata 60. to dekada, w której po raz pierwszy wykorzystano w strojach plastik. Idea sztuczności zawładnęła projektantami. Wykorzystywali go do modnych, przeciwdeszczowych płaszczy (te przezroczyste aktualnie znowu są na topie!), biżuterii i dodatków (daszków przeciwsłonecznych, okularów). Plastik jako symbol nowoczesności idealnie wpisywał się w klimat dekady, zaadaptowali go również projektanci mebli i akcesoriów domowych. Ubrania lat 60. były wygodne i praktyczne, ale pojawiły się też próby eksperymentów z nowymi, zupełnie niepraktycznymi materiałami.

 

Paco Rabanne stworzył kolekcję dwunastu eksperymentalnych sukienek, wykonanych z połączonych ze sobą kwadratowych blaszek. Kolekcję nazwał "Unwearable", czyli "Nie nadająca się do noszenia". W najnowszych kolekcjach marki, aktualny dyrektor kreatywny Julien Dossena odświeżył projekty z archiwów. W perspektywie okrągłej rocznicy lądowania na Księżycu, ponownie zaproponował futurystyczne stroje bazujące na pomysłach założyciela brandu. Tym razem niewygodne blaszki zastąpiły duże cekiny, które da się nosić! 

 

Pierre Cardin - wystawa w Nowym Jorku 

20 lipca w Brooklyn Museum w Nowym Jorku rusza wystawa poświęcona karierze Pierre'a Cardina, zatytułowana "Future Fashion". Wystawa koncentruje się na futurystycznym stylu wypracowanym na przestrzeni dekad przez francuskiego "couturiera". Wśród eksponatów znalazło się ponad 170 projektów Cardina z lat 50., 60., 70. i 80. Są nie tylko ubrania, ale też elementy wystroju wnętrz, takie jak lampy czy meble. Na wystawie znalazło się też sporo fotografii, szkiców i zapisków 97-letniego projektanta. Co ciekawe, Pierre Cardin jako jedyny człowiek w historii miał okazję przymierzyć kombinezon Neila Armstronga z historycznej wyprawy na Księżyc. Jak to się stało? W wywiadzie dla brytyjskiego magazynu "WWD" powiedział, że podczas wizyty w NASA przekupił strażnika, aby ten pozwolił mu przymierzyć kostium. Sytuacja została uwieczniona na zdjęciu "pstrykniętym" Cardinowi przez strażnika.

Pierre Cardin przymierza strój Neila ArmstrongaPierre Cardin przymierza strój Neila Armstronga Mat. prasowe Brooklyn Museum

Co łączy markę Pierre Cardin z lądowaniem na Księżycu?

Więcej o:
Copyright © Agora SA